MRI (Magnetic Resonance Imaging)

Een MRI kan ingezet worden als aanvullende diagnostiek in bijvoorbeeld een kreupelheidsonderzoek. Daar waar röntgen en echografie soms beperkt kunnen zijn in het tonen van bepaalde afwijkingen kan een MRI uitkomst bieden in het stellen van een diagnose. Een MRI-scan kan daarnaast meer duidelijkheid geven over de aard en complexiteit van de afwijking. Met deze informatie kan er voor het paard een gericht behandel- en revalidatieplan opgesteld worden. In sommige gevallen adviseren wij de MRI te herhalen alvorens het werk wordt hervat. Op deze manier wordt voorkomen dat het paard te snel terugkeert in het werk en hierdoor opnieuw klachten ontstaan.

Een andere reden voor het maken van een MRI is bij een aankoopkeuring. Een MRI kan hiermee uitsluitsel geven van bepaalde afwijkingen maar kan ook opheldering geven over de relevantie bij eventuele röntgenologische bemerkingen.

Voorbeelden

Eén van de patiënten die bij ons door de MRI zijn geweest is een 14 jarige dressuurpony. Een dag na wedstrijd was de pony fors kreupel. Met het klinisch onderzoek, röntgenfoto’s en echografie werden geen afwijkingen gevonden die de pijnlijkheid kon verklaren. Dezelfde dag nog is er een MRI van het kreupele been gemaakt. Hiermee was duidelijk een forse hoeveelheid vocht in het pijpbeen zichtbaar. Doordat we in het acute stadium een diagnose hebben kunnen stellen hebben we niet hoeven afwachten en konden we gelijk gericht behandelen. De pony is volledig hersteld en loopt weer op het oude niveau.

Een ander paard dat bij ons in de MRI is geweest is een 13 jarige Fjord. Dit paard bleef fors kreupel nadat hij een aantal maanden terug in een spijker had gestaan. Met de gemaakte röntgenfoto’s kon geen duidelijke diagnose gesteld worden. Uit de MRI beelden bleek dat een groot gedeelte van het hoefbeen was aangetast.

Naast acute of zeer chronisch kreupelheden kan MRI ook ingezet worden bij een milde ondervoetskreupelheid. De onderstaande MRI-beelden zijn van een paard dat, op het moment van aanbieden bij ons op de kliniek, twee weken kreupel was. Echografisch waren er afwijkingen te zien aan diepe buigpees bij de overgang van de kootholte naar de ondervoet. Met de MRI werd nog duidelijker hoe uitgebreid het letsel aan de diepe buipees was maar ook dat dit niet het enige probleem was. Naast een scheur in de diepe buigpees en verklevingen had dit paard ook last van botoedeem (vocht in het bot) in het straalbeen. Het paard is hierop geopereerd en succesvol gerevalideerd.